Bilim insanlarının keşfettiğine nazaran ahtapotlar binlerce yıl evvel sadece bir görsel pigmente sahipti. Bu görsel pigment,475-360 nm dalga uzunluğu aralığında ve görünür ışığı emen bir R tipi opsin. Yani bu hayvanlar, yalnızca siyah ve beyazın tonlarını görebiliyor.

Peki renkleri ayırt etme noktasında bu kadar makus olmalarına karşın kamuflaj olmada nasıl bu kadar yeterliler?

Webtekno’nun aktardığına nazaran ahtapotlar derilerinin altında renk değişiminden sorumlu olan, küçük pigment kesecikleri bulunan ve kromatofor ismi verilen küçük organlar var. Bu kesecikler, onları çevreleyen kaslar tarafından açıldığında pigmentler de deri altına yanlışsız genişliyor.

Yine kromatofor isimli küçük organları süratle açıldığında, milisaniyeler içinde renk değiştiriyorlar. Öte yandan ahtapotların hudut sistemi, temel olarak pigment kesesinin etrafındaki kaslara, pigment kesesinin ne kadar büyük yahut küçük olacağı bilgisini veriyor.

Fakat kromatoforlar; kırmızı, kahverengi ve sarı olmak üzere yalnızca üç renkli pigmente sahipler. Ayrıyeten bilim beşerlerine nazaran bu maharetlerinin gerisinde farklı bir neden daha var.

Bazı araştırmalara nazaran ahtapotların derileri, lökofor ve iridofor ismi verilen ve ışığı yansıtabilen küçük yapılara sahip. İridoforlar, farklı dalga boylarındaki ışığı yansıtıyor ve böylelikle parlak mavi ve kırmızı desenlerin görülebilmesine imkan sağlıyor.

Lökoforlar ise beyaz bir yer sağlayarak kromatoforların yoğunluğunu artırıyor. Özetle bu canlılar, renkleri büyük oranda ayırt edemeseler de küçük pigment keseciklerinin içinde bulunduğu kromatoforları sayesinde kamuflaj olabiliyorlar.