Araştırma grubunun başındaki Profesör Ofer Feinerman, çalışmanın, insanların bilişsel yeteneklerinin, ferdi olarak çalışırken karıncalara üstünlük sağladığını gösterdiğini söyledi. Lakin, karıncalar güçlerini birleştirip kümeler oluşturduklarında, birlikte çalışan insan kümelerini yendiler.

Karıncalara ve insanlara piyano yerine, üç odaya bölünmüş ve iki dar yarıkla birbirine bağlanmış dikdörtgen bir alan boyunca hareket yapmaları gereken T halinde büyük bir obje verildi.

Araştırmacılar, biri karınca boyutunda başkası insan boyutunda olmak üzere iki labirent seti oluşturdu.

İnsanlar, “Paratrechina longicornis” olarak bilinen siyah karıncalara karşı yarıştılar.

Karıncalar labirent uğraşını üç kombinasyonda ele aldı: bağımsız olarak, yaklaşık yedi kişilik küçük bir küme halinde ve daha sonra yaklaşık 80 kişilik büyük bir küme halinde.

İnsanlar ise misyonu üç paralel kombinasyonda ele aldı: tek başlarına, altı ila dokuz kişilik küçük bir kümede ve 26 kişilik büyük bir kümede. Karşılaştırmayı mümkün olduğunca manalı kılmak için, insan kümelerinin kimilerine konuşma yahut jestlerle bağlantı kurmaktan kaçınmaları, hatta ağızlarını ve gözlerini gizlemek için cerrahi maskeler ve güneş gözlükleri takmaları talimatı verildi.

Çalışmada insanlara, karıncaların davranışını taklit edecek formda, hareket yapmaları gereken yükü sadece tutacaklarla tutmaları söylendi. Kollar, deneme boyunca her bir kişi tarafından uygulanan çekme kuvvetini ölçmüştür.

Araştırmacılar deneyi her bir kombinasyon için tekraren tekrarladı. Daha sonra bilgisayar simülasyonları ve çeşitli fizik modelleri kullanarak görüntüleri ve bilgileri tahlil ettiler.

Araştırmacılar, insanların tek başlarına küme halinde olduğundan daha güzel çalıştıklarını tespit etti. Karıncalar için ise durum tam karşıtıydı. Araştırmacılar, karınca kümelerinin “hesaplı ve stratejik bir şekilde” işbirliği yaptığını ve “hataları tekrarlamaktan kaçınmak için belli bir hareket istikametinde ısrar etmelerine yardımcı olan kolektif hafıza sergilediklerini” söyledi.

İnsanlar kümeler halinde hareket ederken performanslarını değerli ölçüde artıramadılar. Dahası, küme üyeleri ortasındaki bağlantı karıncalarınkine benzeyecek formda kısıtlandığında, performansları daha da düştü.

Prof. Ofer Feinerman, “Bir karınca kolonisi aslında bir ailedir. Ortak bir çıkarları vardır. İşbirliğinin rekabetten çok daha ağır bastığı, sıkı sıkıya örülmüş bir toplum oluştururlar” tabirlerini kullandı.