El sanatları ustası 4 çocuk babası Yılmaz Kaya, küçük yaşlarda çırak olarak çalıştığı marangoz babasına ilişkin atölyede tıraş fırçasıyla fotoğraf yapmaya başladı. İlkokul öğretmeninin de yönlendirmesiyle sanata olan ilgisi artan Kaya, çeşitli el eserleri üretti.
Eğitim hayatının akabinde Düzağaç bölgesinde kendisine ilişkin tek katlı meskenin bahçesinde atölye kuran Yılmaz Kaya, tabiattan topladığı kemikleşmiş odun, taş ve yetiştirdiği su kabaklarına, işlediği desenlerle hayat vermeye başladı.
Atık olan gereçleri kullandığını belirten Kaya, “Sanatsal hayatım ilkokul çağlarında başladı. İmkansızlıklarla babamın atölyesindeki tıraş fırçasını fotoğraf fırçası haline getirdim. Konutumuza bir boya yapılmıştı. Ben de o arta kalan boyaları, babamın tıraş fırçasını fotoğraf fırçasına dönüştürdüğüm fırçayla bir tahta modülüne fotoğraf çizerek ve ilkokul öğretmenimin fark etmesiyle birlikte sanat hayatıma bu halde başladım. Fotoğraftan ahşaba geçişimse babamın Bingöl’ün birinci marangozlarından olmasıyla başladı. Daha çok atıl durumda olan ya da tabiata atılmış dere kenarlarında, kemikleşmiş odun modüllerini hayal gücümü kullanarak hayvan figürlerine dönüştürmeye çalıştım. Bulduğum kemikleşmiş odun modüllerinin yepyeni dokusuna fazla müdahale etmeden bunları şekillendirerek ahşap hayvan heykelleri yapmaya başladım. Yaptığım işler ortasında en çok sevdiğimse israf olmaması ismine geri dönüşümü mümkün olan şeyler, bir çamaşır makinesinin her kesimini kullanarak tavuk kümesi yahut atık durumda olan gereçleri yine kullanarak, ikinci bir hayat talihi vermek ve bu süreçten zevk almaktır” dedi.
“HAYATIN HER ALANINDA AHŞABA GEREKSİNİM VARDIR”
Ahşapla ilgili çeşitli kuruluşlarda açtığı kurslarla öğrencilere fiyatsız eğitim verdiğini söz eden Kaya, kelamlarına şu halde devam etti:
“Dünyada en tanınan hobilerden biri olan su kabağı, tarih boyunca cetlerimiz tarafından çeşitli hedeflerle kullanılmıştır. Biz de bu sanatı modernize ederek abajur, gramofon, bayan kol çantası ve kabak kemanı üzere farklı eserler ortaya çıkarmaya başladık. 2017 yılında Bingöl’de El Sanatları Derneği’ni kurdum. Yaklaşık 15 yıldır farklı kurumlarda eğitmen olarak ahşap teknolojisi ve klâsik ahşap sanatları üzerine eğitim vermekteyim. Bu sanatın eğitimini Halk Eğitim Merkezi, Belediye ve Gençlik Merkezi’nde düzenlediğimiz kurslarla verdik.”
“Daha evvel farklı kurumlarda da bu eğitimleri vererek her yıl yüzlerce öğrenci yetiştirdim. Fakat maalesef birtakım pürüzlerle karşılaşıyoruz. Gereğince dayanak göremiyoruz ve aradığımız imkanları bulamıyoruz. Bu yüzden yetiştirdiğimiz öğrencilerin yetenekleri körelmiş oluyor. Ahşap teknolojisi ismi altında verdiğim modülde yaklaşık 6 kurs var. Bunlar ortasında sınır sanatı, ahşap yapma, fotoğraf, maket ahşap ve filografi yer alıyor. Ahşapla ilgili yapılabilecekleri daima araştırarak yeni metotlar ve teknikler keşfettim. En çok iştirak sağlayanlar çoklukla üniversite öğrencileri. Ahşap, esnek bir gereç olduğu için hayal edilen her şeyin yapılabilmesine imkan tanıyor. Ahşabın insan üzerindeki tesiri epey büyük; zira doğduğumuzda beşiktir, okulda sıradır, öldüğümüzde ise tabuttur. İnsan hayatının her alanında ahşaba gereksinim vardır. Vilayetimizde el sanatları ve müze eksikliği konusunda kıymetli çabalar verdim ve hala da vermeye devam ediyorum. Maalesef, bu tıp atölyelerin istihdam edileceği yerler yok. Bu alandaki eksikliklerin giderilmesi için dayanak ve imkanların artırılması gerektiğine inanıyorum.”