6 Şubat zelzelelerinin ikinci yılında, en fazla yıkımın yaşandığı Hatay’da hayatını kaybedenler için düzenlenen anma aktifliğine katılmak isteyen Hataylıların anma noktasına yürümesi, polis barikatlarıyla uzun mühlet engellendi.
Yürümelerine müsaade verilmeyen binlerce kişinin önündeki pürüz, resmi anma programı bittikten sonra saat 05.00 sıralarında kaldırıldı.
“DAHA YIKILAN BİNALAR VAR, ENKAZI KALKMADI”
Barikatlar nedeniyle anmaya katılamayan bir yurttaş, açıklamalarda bulundu.
Anmaya katılan yurttaş, “Sanki her an zelzelesi yaşıyor üzereyiz. Kentimizin hakkında imajları görüyorsunuz, görünüyor esasen. Her taraf çamur, enkaz. Daha yıkılan binalar var enkazı kalkmadı. Daha kayıplarımız bulunmadı. Daha millet çadırda yaşıyor, konteynerde yaşıyor. Verilen kelamların hiçbiri tutulmadı. Diyorlar ki bize ‘Kızılay’ı görmedik diyorlar.’ Evet görmedik.”
3 gün boyunca yakınlarının enkaz altında kaldığını belirten bir öbür yurttaş da “Ancak dördüncü gün ulaştık biz enkazlarımıza. 8 kişi kaybettik. 4 yeğenimi, 2 abimi, 2 de yeğenimi kaybettim. Çok mağduruz” dedi.
“IŞIKLANDIRMA, ASFALT DÜN YAPILDI DAHA. CUMHURBAŞKANIMIZ GELECEK DİYE”
Kentte uzun müddettir çukurlarla dolu ve kullanılamaz halde olan yolların bir gün içerisinde anmaya katılacak protokol için büsbütün asfaltlanmasına reaksiyon gösteren bir öteki yurttaş da “Işıklandırma, asfalt dün yapıldı daha. Cumhurbaşkanımız gelecek diye” dedi.
“İNSAN ÖLDÜĞÜNE Mİ YANSIN, KALDIĞINA MI YANSIN? “
25 yıldır yurt dışında yaşadıktan sonra Hatay’a dönen, fakat sarsıntı sonrası İzmir’e yerleşen bir öbür yurttaş da şunları söyledi:
“Benim annemin üstünde 8 daire gözüküyor da bir tane daire çıkıyor. O sekiz çocuğun hali ne olacak? Hiçbir yardım almadık ne yapacağız? Genelde Hatay’ın coğrafyası bu. Başvuruyoruz ret geliyor. Ben bu yaşta sonra bu iktisatta bu vakitte nereye gidebilirim? Ne yapabilirim? Toplumsal teminatım yok. Yurt dışında 25 yıl kalmışım devletime para kazandırmışım elde var sıfır. Başımı sokacak yerim yok, gidecek yerim yok. Kendi memleketime yabancıyım, kendi doğduğum, büyüdüğüm kentte yabancıyım. Ben gideceğim yarın kendi canımı anmak için lakin oturacak bir sandalyem bile yok. Ancak kimse deva üretmiyor. İnsan öldüğüne mi yansın, kaldığına mı yansın? Yani biz yaşayan bir ölüyüz.”
“BİZİM ÖMRÜMÜZ, KENTİMİZ, HAYATIMIZ, UMUTLARIMIZ YOK OLDU”
Polis barikatları nedeniyle anma alanına alınmadığını tabir eden yurttaş da şu sözlerle duruma reaksiyon gösterdi:
“Ben anma alanına alınmadım. Var mı bu türlü bir şey? Bizim ömrümüz, kentimiz, hayatımız, umutlarımız yok oldu. Sevgili dünya yapabileceğiniz öteki bir şey var mı? Ben bugün anma alanına alınmadım. Ben 35 yıldır bu ülkeye vergi ödeyen bir beşerim. Ben bu alana alınmadım. Sevgili dostlar, hoş beşerler bugün anma yapıldı, makyajlı hoş yollar yapıldı ya biz çamur içinde yaşıyoruz. Bir her gün toz, pislik içinde yaşıyoruz. Bizim sıhhatimizi düşünen bir ülke yok. Ben bu ülkeye vergi ödemişim; sıhhatimi da geleceğimi de düşünmek zorunda. Ben bu anma alanına alınmadım. Herhalde teröristim. Çok doluyum. Ben 2 saattir eski işletmemin önünde ağlıyorum. Burası bu kadarmış, bu ülkenin istikrarı buymuş. Anma alanına alınmadım, yollar kapalıydı. Acımızı bile sağlıklı bir halde yaşayamıyoruz.”
