Eğitimci ve muharrir Mehmet Saydur, 62 yıl evvel ortamızdan ayrılan komünist şair Nâzım Hikmet’in İnebolu’ya bağlı Beldeğirmeni köyündeki tarihi çınarın altında gömülmek istediğini öne sürdü.
Yeni İnebolu gazetesinin aktardığına nazaran, İnebolu Kültür ve Sanat Derneği’nin düzenlediği “Nâzım Hikmet İnebolu’da Şiir Ödülü” programına katılan Saydur, hususla ilgili şu tabirleri kullandı:
“Şöyle ki, kendisi yazıyor, şiir değil Nazım’ın düz yazılarından birisi: “İnebolu gördüğüm birinci Anadolu kasabası. Anadolu köylü kadınını da ilkönce burada gördüm. Pazar yerinde gördüm onu. Sırtındaki odun yükünü indirmeden çömelmişti duvarın tabanına. Kabuğundan çıkmış kocaman iki kaplumbağaya benzeyen ayaklarını gördüm. Ellerini gördüm: Odun yükünün urganını tutan mübarek elleri baltanın sapındaymışlar üzere öfkeli, beşik sallıyorlarmış üzere sabırlı ve şefkatliydiler. Unutamayacağı birinci bilinçlenmesine neden olan anılarından birisi” dedi.
“ANADOLU’DA BİR ÇINAR, İNEBOLU’DA’
Nâzım Hikmet’in İnebolu’da geçirdiği 25 gün boyunca etraf seyahatleri de yaptığını belirten Baydur kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Bir gün Geriş Doruğu’ndan Patriyos’un üzerinden Vala ile gidiyorlar, Beldeğirmeni’ne iniyorlar. Beldeğirmeni’nde askerliğini Bahriye olarak yapan seçkin ailelerinden birisine mensup 35-40 yaşlarında delikanlısı var. Kendisi de Bahriyeli olduğu için Nâzım, kaynaşıyorlar orada. O bildiğiniz meşhur çınarın tabanına yatıyor Nâzım. ‘Eğer’ diyor ‘Şu kış olmasa ben bu çınarın kovuğunda sabahlardım’. Yattığı yerden çınarın kısımlarına bakıyor. Artık hala 900 yaşına merdiven dayamış duruyor çınar. O çınarı öylesine inceliyor ki, bu çınarın kovuğunda yatardım diyor. Artık buradan bir şiirine atlayalım, Vasiyet şiirine. ‘Anadolu’ya bir köy mezarlığına gömün beni’ diyor ya. ‘Başında da bir çınar varsa, taş maş da istemez hani’. Artık Anadolu’da bir çınar, nerede bu? Anadolu’da çınar algısı olarak diğer yer yok Nazım’ın. Vasiyet şiirinin son dizesindeki o çınar, başında istediği çınar, Beldeğirmeni’ndeki çınardan oburu olamaz. Esasen etkilendiği de apaçık belirli. Bunları yazan merhum Nazmi Eğdirici’yi de hürmet ile analım. Hakikaten küçük bir kitapçık lakin İnebolu’da Nâzım’ın geçen günleri için çok hoş evraklar oluşturmuş. Buradan sonra hoş bir şiir bırakarak Nâzım Ankara’ya gidiyor. Şöyle bakınca biz çok zenginiz İnebolu olarak, Kastamonu olarak. Pek çokları geçmiş ancak dünya şairi koskoca Nâzım’ın buradan geçmesi de klasik bir geçme değil, bindi indi gitti değil. 25 gün içinde neler yapmış. Gençler Mahfili’ndeki defter keşke kaybolmasaydı. Evet zenginiz, Nâzım gibi bir şairimiz buralarda kaynaşmış, buralardan geçmiş.”