Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü ve İsviçre araştırma üniversitesi ETH Zürih’ten bilim beşerlerine nazaran, dünyanın kabuğunun altındaki ve erimiş çekirdeğin üstündeki tabakayı tahlil etmek için kullanılan yeni bir sistem, su kütlelerinin altındaki ve kıtaların iç kısımlarındaki tektonik plakaların garip özelliklerini ortaya çıkardı.
Tuhaf olan, levhaların kalıntılarının bilim insanlarının beklemediği beklenmedik alanlarda bulunması ve ekseriyetle benzerlerinden daha soğuk ya da farklı bileşimde olmalarıdır.
Bu keşif ETH Zürih’in “Pasifik Okyanusu’nun altında kayıp bir dünya mı var?” sorusunu açıkça sormasına bile yol açtı.
Batı Pasifik de dahil olmak üzere büyük su kaynaklarının altında ve kara kütlelerinin derinliklerinde yer almaları, olağan plaka hudutlarından uzakta oldukları manasına gelir ki bu da bu kadar büyük alanlar için bir anormalliktir.
Scientific Reports’ta yayımlanan çalışmanın müellifi Thomas Schouten, “Görünüşe nazaran, dünyanın mantosundaki bu tıp bölgeler daha evvel düşünülenden çok daha yaygın” sözlerini kullandı.
Esasen, hiçbir yakın jeolojik tarih alışılmışın dışındaki plakaları açıklamıyor ve bulgularını ortaya çıkarmak için sarsıntı dalgalarını tahlil eden araştırmacılar da içerdikleri gereçler konusunda şaşkınlar.
Schouten, “Bizim ikilemimiz de bu. Yeni yüksek çözünürlüklü model ile Dünya’nın mantosunun her yerinde bu cins anomalileri görebiliyoruz. Lakin bunların tam olarak ne olduğunu ya da ortaya çıkardığımız örüntüleri hangi gerecin yarattığını bilmiyoruz” diye konuştu.
“Alt mantodaki anomalilerin çeşitli kökenleri olduğunu düşünüyoruz” diyen Schouten, bunların son 200 milyon yılda değişen daha soğuk sıcaklıktaki gereç olabileceğine inandığını da kelamlarına ekledi.
Schouten ayrıyeten, “Ya yaklaşık 4 milyar yıl evvel mantonun oluşumundan beri orada olan ve mantodaki konvektif hareketlere karşın hayatta kalan eski, silika bakımından varlıklı gereç ya da milyarlarca yıl boyunca bu manto hareketlerinin bir sonucu olarak demir bakımından güçlü kayaların biriktiği bölgeler olabilir” dedi.