“YAZIK VE AYIP” 

Attila Gökçe: Rafa Silva, maçın başında bir sakatlık geçirdi. Devam etti, lakin istediği topları bulamadı. Immobile çok az sayıda topla buluşabildi.. İkinci yarıya Semih’le başladılar. 60’da Rafa’nın yerine Salih’le biraz daha dirençli ve golü düşünen grup olmaya çalıştılar.. Lakin o eforlar yetmedi. Savunmasında ve orta alanında kazandığı topları kısa paslarla kullanmak isteyen Beşiktaş, Twente’nin genç ve dinamik oyuncularının atak üstünlüğüne takıldı. O hımbıl ve yorgun paslaşma güldürüsünün içinde yoldan geçen biri de olsa topu kapıp Rots üzere golü atabilirdi. Ole; Joao Mario, Onur ve Mustafa’yı oyuna sürdü ancak nafile… Kimse kusura bakmasın. Beşiktaş’ın Hollanda’ya gelirken kimliğini İstanbul’da bıraktığına şahit olduk. Bu kadar çok top kaybeden, topu bir türlü kullanamayan, üç pası üst üste gerçekleştiremeyen grup için öbür ne diyebilirim. Hem yazık oldu… Hem de ayıp oldu! (Milliyet)

“FUTBOL İSMİNE BİR ŞEY ORTAYA KOYAMADIK” 

Güntekin Onay: Ne yazık ki dün gece Beşiktaş açısından alanda çaba etmek isteyen fakat asla organize olamayıp rakip yarı alana geçip de tesirli olamayan bir Beşiktaş vardı. Kazanmayı ve puanı hak etmedik. Futbol ismine ortaya somut bir şey koyamadık. (Hürriyet)

“HAYALCİLİK” 

Cem Dizdar: Birinci devre boyunca savunma manasında alanda ekseriyetle istikrarlı durmaya çalışan bir Beşiktaş gördüysek de vakit zaman önemli sayılabilecek bir iki durum vermediler de değil. Bir şeyler yapılmalıydı Ola Gunnar Solskjaer ikinci devrede… Peş peşe değişiklikler geldi lakin Immobile, Rafa Silva, Ernest Muçi yerine giren Semih, Salih, Joao Mario şimdiye kadar maçlara bariz bir tesir koyamamışlardı ki bu maça koysunlardı! Yani beklenti birilerinin bir şey yapmasıydı lakin kimse hiçbir şey yapamıyordu. Kaç dönemdir sık sık idari ve teknik çizgisini değiştiren, dengeli siyasetler tasarlayıp onları hayata geçiremeyen Beşiktaş’tan bundan daha fazlasını beklemek hayalcilik olurdu. Yani o gösterişli Athletic Bilbao maçı özel bir örnek olarak tarihin sayfalarında yerini almış oldu. (Fanatik)

“FİZİKEN SAHADALAR”

Ali Gültiken: Son maç, son baht Beşiktaş’ın istediği üzere neticelenmedi. İstediği üzere olabilmesi için de maça çok hükmetti mi? O tarafına da “Evet” diyemiyoruz. Rakibinin oynamasına çok fazla müsaade etti yahut mani olamadı. Bilhassa maçın ikinci yarısında çok fazla Hollanda takımının oyununa teslim oldu. Oyunun iki yarısında da bu çeşit maçlar için verilen çok fazla sayıda konum var. Burada Mert’in başarısı belirli bir müddete kadar Beşiktaş’ı maçın içinde tutabildi. Bilhassa hamle aksiyonları açısından çok zayıf bir Beşiktaş vardı alanda. Hamle aksiyonlarında aktiflikleri yaratması beklenen oyuncuların hepsi alandaydı ancak performans olarak ortada görünmediler. Beşiktaş’ın aslında bu dönem başından beri yaşadığı daima bir değişim var. Bir hafta âlâ, iki hafta farklı performanslar ortaya koyabiliyor. Bu istikrarsızlık maalesef kadronun içerisine yer etmiş durumda. Twente karşısında da bu belirsizlik devam etti. Beşiktaş taraftarı, her maçta grubun performansı nasıl olacağı konusunda öngörüsünü de kaybetti. Kadro, hoş şeyler hayal ettirdiği bir anın gerisinden farklı bir hayal kırıklığı ile karşılaştırabiliyor. Bu kadar düşünceli geçen bir dönemin içerisinde aslında bir iki çeşit daha buralarda kalabilecek bir skor Beşiktaş’ı çok memnun ederdi, kendi ismine tutunabilecek yeni bir amaç oluşturabilirdi. Bu futbolcuları da tekrar tamir edebilecek bir şeydi lakin bu da artık elden itti. Siyah-beyazlıların önünde kalan amaçlara motive olmaktan öbür bir alternatifi kalmadı. (Sabah)