Şair, muharrir, sinema eleştirmeni Onat Kutlar öldürülüşünün 30’uncu yılında Beyoğlu Belediyesi ve dostları tarafından hazırlanan “Onat Kutlar: Başkaldırı ve Şenlik Günleri” isimli bir programla anılacak. MetroHan’da düzenlenen anma merasimi, 12 Ocak’ta saat 18.00’de yapılacak.
11 Ocak 1995’te ömrünü yitiren Onat Kutlar’ın anısına düzenlenen programın iştirakçileri şöyle: Beyoğlu Belediyesi Başkanı İnan Güney, muharrir ve sanatkarlar Adnan Özyalçıner, Filiz Kutlar, Halil Ergün, Nazan Kesal, Selçuk Metin, Tayfun Eraslan, Zeynep Avcı, Zeynep Oral. Aktiflik herkese açık olacak.
HİÇ GELMEYEN BİR YILBAŞI…
Onat Kutlar bu ülkenin aydınlık yüzlerinden biriydi.
1965’te Türk Sinematek Derneği’ni ve Yeni Sinema mecmuasını kurdu. 1965-1976 yılları ortasında, Türk Sinematek Derneği’ni yönetti. “Yusuf ile Kenan”, “Hazal” ve “Hakkâri”de “Bir Mevsim” isimli ödüllü sinemaların senaryolarına imza attı. 1985’te Berlin Sinema Festivali’nde heyet üyeliği yaptı.
İstanbul Sinema Şenliği Düzenleme Kurulu’nda ve İstanbul Kültür ve Sanat Vakfı İcra Kurulu’nda misyon yaptı. 1994 yılında Fransız hükümetince verilen L’Ordre des Arts et des Lettres Ödülü’yle onurlandırıldı.
1994 yılının son gününde, İstanbul’un orta yerinde bombalı bir atak sonucu yaralandı sonra ise yaşama veda etti. Yani o yılbaşı hiç gelmedi.
FİLM ŞERİDİ ÜZERE…
“Hayatın hiç belirli olmadığını, her an her şeyin olabileceğini hepimiz biliriz, vakit zaman aklımızdan geçer bu türlü şeyler. 30 Aralık o denli bir gündü ki bir sinemada bu türlü bir şey izlesem çok şeyi üst üste koymuşlar, bu kadarı da fazla olmuş diyebilirdim” bu kelamların Onat Kutlar’ın eşi Filiz Kutlar’a ilişkin.
‘CUMHURİYET‘TE HER GÜN YAZACAKTI’
Bakın nasıl anlatıyor Filiz Kutlar bize o günü: “Kahve eşliğinde hoş, sevinçli bir sabah sohbeti, beşinci evlenme yıldönümümüz bugün, su üzere geçen hoş beş yıl. Akşam için sevdiğiniz bir lokantada yemek programı yapıyorsunuz, sonraki gün yılbaşı… İşte bu türlü bir günün akşamında hayatının kâbusunu yaşıyorsun. 11 Ocak’a kadar umut, acı, bekleyiş içinde geçiyor günler, inanmak istemediğin an geliyor. İçimde her anını hâlâ o günkü üzere hissettiğim o dehşetli son, büyük bir acı. Aklımdan hiç çıkmıyor lakin 30 Aralık’ta bütün bunlar sinema şeridi üzere gözümün önüne geliyor. 30 yıl geçmiş, diğerlerinin sandığı üzere acı geçmiyor, alışılmıyor lakin o acıyla yaşamayı öğreniyorsun” diyor.
Gelecek planlarını sizinle paylaşır mıydı sorusuna şöyle karşılık veriyor Filiz Kutlar, “Yazılarını okumaya doyamadığımız o mükemmel insan 30 yılda kim bilir daha neler yazacaktı. Korfu adasında geçen bir roman yazmayı düşünüyordu, gelecek yaz adaya gitme planları yapmaya başlamıştık. Yeni yılda Cumhuriyet gazetesinde her gün yazacaktı, yazıya daha çok tartı vermek istiyordu. Ben oynamayı düşündüğüm oyunlardan, çekmek istediğim fotoğraflardan kelam ettim. Sabah bunları konuştuk.
‘YAŞAM BİR RÜYADIR’
Yokluğunun 30. yılında, neler hissediyorsunuz, neler geçiyor aklınızdan diyorum. şöyle cevaplıyor Filiz Kutlar: “Gözümün önünden neler neler geçiyor. Birtakım günler pencereden onun gidişini izlerdim, el sallardım. Köşeye varınca o da döner bana şevkle el sallardı. O gün de gerisinden baktım, dönüp her zamanki üzere gülerek el salladı. İki gün evvel ona el sallarken içimden ‘Allah’ım onun gidişini seyretmek ne memnunluk, inşallah uzun yıllar gidişini seyredebilirim, öbür bir şey istemiyorum’ dedim. Daima bir şeylerin elimizden alınacağını güya hissediyordum.
Onat’la ilgili hoş anılarımızı yazmak isterdim fakat bu günlerde gözümün önünden bunlar geçiyor. Calderon De La Barca’nın ‘Hayat Bir Rüyadır’ kitabı daha farklı bir şeyi anlatır lakin nitekim de ömür bir hayaldir. Hoş bir hayal görmüştüm, kısa bir düş… Fakat bu hoşluğu, bu türlü bir aşkı yaşayamayan o denli çok insan var ki. Kederim o harika müellifin, harika insanın erken gidişi. Bu halde daha ne kıymetlerimiz yok edildi. Bu türlü bir ülkede yaşıyoruz ne yazık ki… 30 yılda ülkemizde neler yaşandı, ne acılar. Bayan katliamları bitmek bilmiyor. Gazeteciler yıllarca içeride tutuldu hâlâ da o denli. Sevgili dostumuz Osman Kavala’nın cürmü tespit edilmedi lakin içeride.
Onat ümitsizliği sevmezdi, bazen içimi ümitsizlik sarsa da umudumu kaybetmemeye çalışıyorum” diyor.